Veel lynx foto's en op zijn kop in de berm........

Het is inmiddels al weer een paar weken geleden dat ik mijn blog geupdate heb en er is het nodig gebeurt inmiddels.

Laten we beginnen bij twee weken geleden. Die week waren er TV opnames voor een nationaal programma wat een eind maart een stuk uitzend over dit project. Hiervoor waren er camera’s in Oslo gehangen (gewoon in de stad). De tv opnames waren pas woensdag dus op maandag gewoon wat camera’s gecontroleerd en wat nieuwe bevestigd. Al met al resulteerde in een lynx foto dicht bij Oslo. Weer een nieuwe locatie er bij dus! Op dinsdag zijn Janek en ik vast naar Oslo gereden om te kijken wat er op de camera’s stond. Ondanks dat je midden in de stad zit stond er toch nog een foto van een vos en een ree op! Al met al mooi resultaat dus voor een week.

Op woensdag waren dan de tv opnames, Het was wel weer leuk om zo iets mee te maken, natuurlijk moest het 100x overnieuw en was het nu juist net die dag erg koud! Gelukkig hoefde ik niet in beeld gezien het hele programma in het Noors was. Maar onze baas was wel de pineut en mocht dus 100x vertellen waarvoor die camera’s waren :-D

Op woensdag was het niet gelukt alles te filmen dus gingen ze op donderdag verder. Gezien we ook gewoon aan het werk moesten, is alleen Janek naar de opnames gegaan en ben ik aan de slag gegaan. Helaas geen lynx foto’s die dag maar toch een mooie dag in het veld gehad. Op vrijdag konden we dan weer als vanouds aan de slag en hadden we zelfs wat mooie beelden van een lynx die met een ree sleept! Was ondertussen de 3e locatie waar we een familie groep hebben gefilmd.

Dat weekend niet echt veel gedaan, beetje wat films gekeken, boodschappen etc. Zondag begon niet echt best toen we een sms kregen dat de eerste lynx in ons studie gebied geschoten was. In de maand februari mogen ze namelijk 2 tot 10 dieren schieten. Of 10 mannetjes/jonge dieren of 2 volwassen vrouwtjes. En op zondag was het dus raak.. Dag begon niet erg goed dus, echte niet veel later kregen we ineens een telefoontje dat er op nog geen 2km van ons huis een lynx kill was gevonden. Een dood ree dus. Gelijk maar weer de veldkleren aangetrokken en naar die locatie gereden. Camera’s geinstalleerd en besloten dat we ’s avonds daar in de buurt zouden gaan zitten kijken of ie zou komen. Wat we toen nog niet wisten was dat op het moment dat wij even snel naar huis waren gegaan om te gaan eten (Was nog niet donker namelijk) de lynx al terug geweest was naar zijn prooi! Dus de hele avond daar voor niks in een koude donkere auto gezeten op zo’n 100 meter van de prooi af.

De volgende dag natuurlijk de camera’s bekeken en toen kwamen we er al snel achter dat terwijl wij pannenkoeken aan het eten waren, de lynx bij de ree geweest was. Echter had hij er niks van gegeten en is na een minuut ook weer verdwenen. Dezelfde avond nogmaals voor een uurtje of 3 geprobeerd en gekeken of ie terug zou komen. Meestal blijft een lynx rond de 3-5 dagen bij een prooi hangen namelijk.

Maar ook hier geen succes, de lynx was er vandoor en de camera’s staan er nu eigenlijk nog. Door flinke sneeuwval van de laatste week is die weg naar de camera’s niet echt goed te berijden. Op dinsdag hadden we een hoop succes, op 3 locaties lynx foto’s en zelfs 1 kleuren video! Waaronder 2 nieuwe locaties. Inclusief de foto’s en video gemaakt op de lynx kill maakt dat dus 14 locaties van de 55 waar foto’s/video’s gemaakt zijn. Ruim 20% dus! Op woensdag en donderdag hadden we geen succes met lynx beelden.
Vrijdag was een dag vol commotie en het was maar goed dat ik ’s ochtends nog niet wist wat ’s middags zou gebeuren. Halverwege de ochtend kreeg ik een telefoontje dat we de eerste lynx foto in het zuiden gemaakt hadden! Erg blij natuurlijk. Echter door de sneeuwval van de afgelopen week en de harde wind was het een zeer koude dag. Soms tot wel 80 cm sneeuw waar we door heen moesten lopen en het duurde dan ook 1.5 uur om 700 meter af te leggen… In combinatie met de zeer koude wind resulteerde dit dan ook in het feit dat bijna alle kleding bevroren was.. Loopt niet echt lekker met een bevroren broek, trui, sjaal en muts moet ik zeggen. Maar goed, ook aan dat zou weer een einde komen dus vol goede moed verder gegaan.
Na de laatste locatie waar ik nog een camera geplaatst had even boodschappen gedaan en onderweg naar huis gegaan. Ik twijfelde bij de supermarkt nog, zou ik de bekende weg pakken of naar Askim rijden en dan via de snelweg terug naar huis. Maar gekozen voor de snelweg gezien die wegen vaak veel schoner zijn. Nu zal je je afvragen waarom ik dit in hemelsnaam in mijn blog zet.. Nou hier komt het… op ongeveer een half uur rijden van huis, weg was nagenoeg schoon, lag er na de bocht ineens een laag sneeuw op de weg. Ik reed gelukkig niet heel hard dus liet mijn gaspedaal los om vaart te minderen, en zo rustig door de sneeuw te rijden. Echter zodra mijn voorwielen de sneeuw raakte voelde ik mijn auto glijden en voor ik wist gleed ik overdwars over de weg, het weiland in en belande op zijn kop …..

Natuurlijk hevig geschrokken van wat er gebeurd was, snel mijn gordel los gemaakt, gekeken of het portier van de passagiersstoel nog open wilde (die van mij waren ruiten gebroken) en naar buiten geklommen… Buiten voelde ik gelijk een pijn in mijn hoofd… achteraf gezien heb ik waarschijnlijk mijn hoofd gestoten gedurende het ongeluk of op het moment dat ik de gordel los maakte. Maar was binnen 1 minuut uit het voertuig. Overal waren ondertussen al auto’s gestopt en de eerste minuten was ik helemaal in de war van wat er gebeurt was. Snel Janek opgebeld en gezegd dat ik een ongeluk gehad had… Daarna de baas opgebeld om te vertellen wat er gebeurd was. Ondertussen stopte er steeds meer auto’s om te vragen of alles goed was en of ik hulp nodig had.

Gezien mijn kleren nog nat waren van de hele dag in de sneeuw en ik buiten stond, kreeg ik het echt ijskoud, ik stond enorm te shaken door de kou en natuurlijk van wat er gebeurt was. Janek was er vrij snel en heeft toen geregeld dat er een bergingsbedrijf zou komen om de auto op te halen en mij naar het ziekenhuis gebracht. Na een uitgebreide check was er gelukkig niks aan de hand en ik mag mijzelf dan ook gelukkig prijzen dat ik er niks aan over gehouden heb… De rest van de avond was ik dan ook nog behoorlijk van slag van wat er gebeurd was…

Op zaterdag het bergingsbedrijf betaald en gekeken of we contact konden krijgen met het verhuurbedrijf. Helaas niet gelukt dus maandag maar even langs rijden. Het is nu zondag en moet zeggen dat het nog steeds elke minuut wel door mijn gedachte flitst maar het gaat steeds beter. Paar dagen rustig aan doen en dan kunnen we over 2 weken weer aan de slag.

Komende twee weken staat er niet veel bijzonders op de planning, wat achterstallige dingen doen, het verslag en er komt nog een Noorse student langs voor een paar dagen om het project te bekijken. Over 4 weken zit het veldwerk er namelijk al weer op en gaan we al weer terug naar huis toe… Time flies!